Tak sobie siedzę i myślę, dlaczego tak mało ludzi na jesień sprawia sobie cieplutkiego i milutkiego czterołapka do towarzystwa. Przecież taki futrzak i rozweseli w pochmurny dzień, i przytuli, kiedy dopadnie jesienna depresja. Z nim można i poleniuchować, pogrzać się pod kołderką, ale również pobiegać w deszczu na złość pogodzie ;) Same pozytywy :D
A jakoś tak mało ludzi przychodzi do schroniska... Niewielu przygarnia jakiegoś psiaka czy kota... Nawet wolontariuszy do nas mniej przychodzi. Ja rozumiem, że przy chłodzie, deszczu i wietrze spacery może nie są tak przyjemne, jak przy słonecznej pogodzie, ale dla nas są tak samo ważne. Tak samo czekamy na swoich opiekunów, marzymy o wyjściu z ciasnego boksu. Dla nas to nie ma takiego znaczenia, czy pójdziemy na długi spacer, czy może posiedzimy i poprzytulamy się w budynku. Ważne, że jesteśmy z człowiekiem, a nie za kratami. Ale niestety nie każdemu zależy na nas na tyle, żeby się poświęcić...
Oczywiście są tacy, którzy przychodzą, dla których nieważna jest pogoda - czy to deszcz, śnieg czy zawierucha, upał czy mróz, można na nich liczyć. Do takich należy moja Opiekunka :) Mimo że czasami jest zmęczona, przychodzi od razu po szkole, przez co nie zawsze od razu mogę wyjść na spacer, wiem, że mnie nie zawiedzie. Czasami się pokłócimy - jasne, zdarza się. Ale później mocno się przytulimy, poliżę ją i wszystko jest w porządku :)
Niestety ostatnio dość często słyszę, jak mówi, że jest zmęczona, ma wszystkiego dość i brakuje jej czasu. Dlatego tym bardziej cieszę się, że znajduje trochę czasu dla mnie. Ale też martwię się o nią. Nie chcę, żeby mi się wykończyła dziewczyna, bo kto wtedy będzie znosił moje humory? ;) Kto podaruje mi wszystkie wybryki, kto pomoże znaleźć mi dom?
Ps. Wiem, że blog został trochę odstawiony na bok (eh, ta jesień - coś w niej musi być). Postaram się trochę częściej coś tu skrobać albo zagonić jakiegoś mojego kolegę do powiedzenia paru słów ;) A tymczasem do zobaczenia! :)
Oczywiście są tacy, którzy przychodzą, dla których nieważna jest pogoda - czy to deszcz, śnieg czy zawierucha, upał czy mróz, można na nich liczyć. Do takich należy moja Opiekunka :) Mimo że czasami jest zmęczona, przychodzi od razu po szkole, przez co nie zawsze od razu mogę wyjść na spacer, wiem, że mnie nie zawiedzie. Czasami się pokłócimy - jasne, zdarza się. Ale później mocno się przytulimy, poliżę ją i wszystko jest w porządku :)
Niestety ostatnio dość często słyszę, jak mówi, że jest zmęczona, ma wszystkiego dość i brakuje jej czasu. Dlatego tym bardziej cieszę się, że znajduje trochę czasu dla mnie. Ale też martwię się o nią. Nie chcę, żeby mi się wykończyła dziewczyna, bo kto wtedy będzie znosił moje humory? ;) Kto podaruje mi wszystkie wybryki, kto pomoże znaleźć mi dom?
Ps. Wiem, że blog został trochę odstawiony na bok (eh, ta jesień - coś w niej musi być). Postaram się trochę częściej coś tu skrobać albo zagonić jakiegoś mojego kolegę do powiedzenia paru słów ;) A tymczasem do zobaczenia! :)
- Fara
